Boven mijn bijdrage staat de zin:“optimisme als levenselixer”. .. Optimisme komt van het Latijnse woord dat “het beste” betekent. Optimisme als levenselixer is de energie die je levensbestemming creëert en waarvan het in jouw handen ligt wat je er mee doet. Het is de energie waarmee jij in gedachten, emoties en daden je bewust positief opstelt en dat vasthoudt. Omdat dat wat je doet, je ook maakt en dat je bijna altijd zult oogsten wat je hebt gezaaid. Wie rozen plant zal rozen oogsten!
Misschien een wat moeilijk begin, maar op 3 januari 2016 lijkt me dat een goed onderwerp om dit nieuwe jaar te beginnen. We kijken terug op 2015, een jaar met dreiging , aanvallen, terrorisme , oorlog en ongelukken. mensen die verdrinken in de Middellandse zee. Of als ze het gered hebben om veilig over de grenzen te komen, met grote groepen als vluchtelingen Europa binnenkomen . Ook zijn er leden van onze loges die een moeilijk jaar met verdriet en verlies achter de rug hebben. En dan zet ik toch optimisme boven mijn bijdrage in deze 1e loge-bijeenkomst van het jaar.
WAAROM?? Omdat ik denk dat het goed is dat we elk jaar, elke dag, met optimisme beginnen . Omdat we “het beste” van ons leven willen maken.
Omdat we geloven dat er ook in donkere tijden lichtpuntjes zijn, dat het kan veranderen , dat het beter kan.
We hebben elkaar “gelukkig nieuwjaar” gewenst, misschien ook in de hoop en met de wens dat de wereld om ons heen zich zal ontwikkelen zonder agressie en geweld. Dat dit jaar ons wat meer vrede en geluk zal brengen. Omdat daarvan ons geluk voor een deel afhankelijk is. Maar laten we vooral niet vergeten dat geluk een mentaliteit is en niet een voorwaarde van de omstandigheden. Ons geluk, jouw geluk, mijn geluk, ligt niet buiten ons, maar zit in je en wacht om geactiveerd te worden door je positieve gedachten. Jouw acties en hoop.
In het maandblad Quest van oktober staat een artikel met als onderwerp: “Geloof in geluk”. Met als uitgangspunt toeval bestaat. Soms heb je daarom mazzel , een andere keer heb je pech.. Maar of je een geluksvogel of een pechvogel bent, heb je voor een deel zelf in de hand, of beter gezegd in je hoofd. Want,volgens Quest, dwing je geluk af en zit pech tussen je oren,
Stel je krijgt een auto-ongeluk, je auto zit in de prak. De pechvogel zegt ik heb pech want mijn auto is stuk, de geluksvogel zegt ik heb geluk , want mijn auto is total loss maar ik ben er levend uitgekomen. Zo kunnen we allemaal wel voorbeelden noemen die te maken hebben met de manier waarop we ons leven leven en kijken naar de gebeurtenissen die ons overkomen. Met optimistisch leven ervaar je dus meer geluk!
Zelf ben ik van mening dat toeval niet bestaat. Ik denk dat we van alles wat ons overkomt kunnen leren. Wat gebeurd is kun je niet meer veranderen behalve de manier waarop je er mee omgaat. We hebben de keuze. Zien we alleen de problemen, die er heus ook zijn, of zien we ook alle goede dingen die er om ons heen gebeuren en durven we te geloven in positieve ontwikkelingen ?
In het kerstnummer van het Volkskrantmagazine zegt de hoogleraar psychologie Ap Dijksterhuis “gelukkig zijn kun je leren. Je zult er wel voor moeten werken, want het gaat meestal niet vanzelf”
Maar wat als je verdrietig bent, zorgen hebt, bang bent, problemen op je werk of in je gezin hebt. Wat als je geconfronteerd wordt met ziekte en verlies. ? Zijn we dan ook “optimistisch?. Durven we voor de ander optimistisch te zijn? Waarbij we optimisme niet moeten verwarren met “alles komt goed denken”. Als we problemen willen oplossen helpen we de kans van slagen te vergroten door er optimistisch tegenover te staan. Je kunt tegenslagen beter verwerken en er positiever zijn voor onze medemens. Durven we “lichtpuntjes” te zijn?
Zijn we er voor de ander als er hulp nodig is en als een vriend, een zuster of broeder aandacht nodig heeft? Ik denk dat juist een nieuwjaarsbijeenkomst een goed moment is om eens na te denken hoe we omgaan met het geluk ,maar ook het verdriet en de zorgen van onszelf en van de ander. Kunnen we ons geluk, onze zorgen, problemen, ons leven, delen met elkaar.?
Durven we optimistisch met elkaar dit nieuwe jaar in te gaan?met alle problemen die er zijn?
Als Odd Fellows hebben we er voor gekozen er te zijn voor onze medemens, om lief en leed te delen met elkaar. Ik weet niet of het begrip “optimisme” daar bewust of onbewust een onderdeel van is. Maar het helpt wel! Dat heeft vooral te maken met de mate waarin we ons eigen bewustzijn onder controle hebben: wat hier binnen zit, is van mij. Een bekend voorbeeld is Nelson Mandela die ruim 25 jaar in de gevangenis zat en steeds voor ogen hield: “wat ze ook doen, in mijn hoofd ben ik de baas”.
De gelukkigste mens is degene die andere mensen gelukkig kan maken. Maar hoe doe je dat dan als het geluk in ieder mens zelf zit. Kunnen we het bij anderen activeren zonder ons eigen geluk, onze eigen ontwikkeling te frustreren? Ik denk dat daar ook de “liefde” en “wijsheid” om de hoek komen. Want zonder liefde en wijsheid komen we zeker in moeilijke tijden niet tot een optimistisch positief leven waarin geluk ook weer een rol kan spelen.
Geluk is breekbaar, geluk kan worden verstoord door het leven zelf, door verlies, door pijn en verdriet. Dan is het toch wel heel moeilijk om op zo’n moment optimistisch te zijn en je te realiseren dat het geluk in wezen in jezelf zit en niet buiten jou. Gelukkig zijn er dan je vrienden, je zusters en/broeders om je weer een eindje op weg te helpen.
Geluk gaat hand in hand met innerlijke rijkdom, met vriendschap, liefde en de waarheid,en is dus voor ons als Odd Fellows elke dag opnieuw een roeping , bezigheid en bestemming.
